ដោយៈ វចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
សម្រួច សំ-រ៉ួច ( កិ. ) ធ្វើឲ្យស្រួច, បិតឲ្យស្រួច : សម្រួចឈើ ។ ព. ប្រ. ប្រុងចាំ, ប្រុងទុកឲ្យហើយ : សម្រួចមាត់ចាំនិយាយ, សម្រួចគំនិតទុកជាមុន ។ សម្រួចសម្រាំង សម្រាំងគំនិតស្មារតីប្រុងទុកស្រេច ។
សម្រាស់ សំ-រ៉ាស់ ( ន. ) មែកឈើឬមែកឫស្សីជាដើម ដែលស្រាស់ខាំងរាំងផ្លូវឬច្រកល្ហកលើគោកឬក៏ក្នុងទឹក : ស្រាស់សម្រាស់ ។
សម្រេច សំ-រ៉ាច់ ( កិ. ) ធ្វើឲ្យស្រេច, ឲ្យហើយស្រេច, ឲ្យដាច់ស្រេច : សម្រេចការ, សម្រេចសេចក្ដី ។ ធ្វើឲ្យកើតការ, ឲ្យបានការ, ឲ្យសមប្រកប; បានសមតាមបំណង : សម្រេចប្រយោជន៍ ។ បានលុះ, បានដល់ : សម្រេចគុណវិសេស, សម្រេចមគ្គផល ។ សម្រេចសម្រាន្ត នៅជាសុខសាន្ត : សម្រេចសម្រាន្តឥរិយាបថ… ។ សម្រេចសម្រួល ធ្វើឲ្យស្រេចដោយស្រួល, សម្រួលឲ្យបានស្រេច ។ សម្រេចឥរិយាបថ ញ៉ាំងឥរិយាបថ ៤ (ដើរ, ឈរ, អង្គុយ, ដេក) ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ, នៅអាស្រ័យ, គង់នៅ ។ល។
លក្ខ ល័ក-ខៈ បា. ឬ សំ. ( ន. ) កំណត់; ទីសម្គាល់, គ្រឿងចំណាំ; ចន្លោង; គ្រឿងកំណត់រាប់, ខ្នាត, ទីវ; បុណ្យ, បុណ្យភ័ព្វ, សំណាង ។ សំខ្យា . ចំនួនសែន, មួយសែន (១០០,០០០) ។ លក្ខមូល តម្លៃមួយសែន (ហៅ អនេកត្ថសំខ្យា ប្រើជា ន.) ។
លាក់ ( កិ. ) ធ្វើឲ្យមានគន្លាក់ : លាក់ឈើ ។ បិទបាំង, បំបាំងឬទុកមិនឲ្យគេឃើញ មិនឲ្យគេដឹង : លាក់របស់, លាក់ខ្លួន, លាក់ពុត ។ លាក់កំនួច លាក់គំនិតដែលកួចកាន់ទុក ឬលាក់ល្បិច, លាក់ចំណេះ ។ លាក់បាំងអ្វី និ. ពាក្យនិបាតសម្រាប់និយាយផ្តើមប្រាប់សេចក្ដីទៀងត្រង់មិនលាក់មិនបំបាំង : លាក់បាំងអ្វី ខ្ញុំសព្វថ្ងៃនេះទ័លក្រណាស់បានជាមករកខ្ចីប្រាក់អ្នក ។
ហ៊ាន ( កិ. ) មិនខ្លាច, អាច: ហ៊ានទៅម្នាក់ឯងទាំងយប់ស្ងាត់, ហ៊ានស្តីឲ្យ ។ ហ៊ានថ្លៃហ៊ានទិញមិនគិត ពីថ្លៃថោក ។ ហ៊ានស៊ី អាចទិញស៊ីមិនកំណាញ់ ។ល។
ហាត់ ( កិ. ) ធ្វើឲ្យជំនាញ, រៀនឲ្យស្ទាត់, ហ្វឹក : ហាត់សរសេរ, ហាត់គុន, ហាត់ភ្លេង ។ ហាត់ប្រាណ ហាត់ខ្លួនឲ្យថ្នឹក, បង្វឹកខ្លួន; ហាត់ឲ្យយឺតសរសៃក្នុងខ្លួនជាដើម : ល្បែងហាត់ប្រាណល្បែងដែលនាំឲ្យយឺត សរសៃ, ឲ្យស្រួលខ្លួន, ឲ្យមានកម្លាំងច្រើន ឲ្យថ្នឹកក្នុងការលើកទម្ងន់ជាដើម; ល្បែងបុរាណយ៉ាងដូច ទាញព្រ័ត្រ, ចោលឈូង, លោតអន្ទាក់, ទាត់សី ជាដើម; ល្បែងសម័យឥឡូវដូចយ៉ាងហាត់ពត់ខ្លួន, ទាត់បាល់, វាយកូនគ្លី, ហាត់លោតតោង ជាដើម ។ វិជ្ជាមានបែបបទផ្សេងៗឲ្យហាត់ប្រាណ ។ល។
បម្រាប បំ-រ៉ាប ( កិ. ) ប្រាប់ឲ្យរាប, ឲ្យបាក់ស្បាត : បម្រាបសត្រូវ ។ វេវ. ពង្រាប, បង្ក្រាប ។ ( ន. ) ដំណើរ, ការប្រាប់ឲ្យរាប : ពួកហ្នឹងឥឡូវវារបេះរបើងឡើងវិញទៀតហើយ ត្រូវប្រតិបត្តិការតាមលំអានច្បាប់បម្រាបមុនទើបកើត ។
បម្រុង បំ-រ៉ុង ( កិ. ) តាំងចិត្តប្រុង, ផ្គងគំនិតប្រុង; ច្រើនប្រើផ្សំជាមួយនឹងពាក្យ នឹង, ដូចជា : បម្រុងនឹងទៅ, បម្រុងនឹងឲ្យ…។ គុ. ដែលទុកប្រុងនឹង, ដែលទុករង់ចាំ, ដែលផ្គងទុក : មានភោជនាហារបម្រុងទុកជាស្រេច; របស់បម្រុងការខ្វះខាត ៕ ដកស្រង់ៈ សម្បត្តិកញ្ញា