ដោយៈ​ដកស្រង់​ពី​វចនានុក្រម​សម្តេច​សង្ឃរាជ ជួន ណាត​

​អន្តេវាសិក​
​នាមសព្ទ​
( បា​.; សំ​. អន្តវាសិន៑ ឬ អន្តេវាសិន៑ “​អ្នក​ច្រើនតែ​នៅក្នុង​សម្នាក់​ឬ​ក្នុង​ទីជិត​គ្រូ​” ) សិស្ស​, កូនសិស្ស ( ប្រើ​ជា អន្តវាសិន ឬ អន្តេវាសិន ក៏បាន​; សិស្ស​ស្ត្រី​ជា អន្តវាសិនី ឬ អន្តេវាសិនី ) ។ អន្តេវាសិក ( ដោយ​សង្ខេប ) មាន ៥ ប្រភេទ​គឺ​
១- បព្វជ្ជន្តេវាសិក សិស្សបំបួស ( ឲ្យ​បានជា​សាមណេរ );
២- ឧបសម្បទន្តេវាសិក សិស្សសូត្រ ( ឲ្យ​បានជា​ភិក្ខុ );
៣- ឧទ្ទេស​ន្តេ​វា​សិ​ក សិស្ស​រៀន​បាលី​; ៤- និស្សយន្តេវាសិក សិស្ស​និស្ស័យ ( សិស្ស​សូម​និស្ស័យ​នៅ​អាស្រ័យ​ផង );
៥- ធម្មន្តេវាសិក សិស្ស​រៀន​ធម៌អាថ៌​ឬ​រៀនចំណេះ​វិជ្ជា​សិល្បសាស្ត្រ​ផ្សេងៗ ( ហៅ វិ​ជ្ជ​ន្តេ​វា​សិ​ក​, សិប្ប​ន្តេ​វា​សិ​ក ជាដើម តាម​រូប​សព្ទ​ចំណេះ​ដែល​រៀន​ក៏បាន ) ។ ម​. ព​. អន្តេ​, សិស្ស និង អាចារ្យ ផង ។​

​អន្តេវាសិន​
( មើល​ក្នុង​ពាក្យ អន្តេវាសិក ) ។​

​អន្តេវាសិនី​
( មើល​ក្នុង​ពាក្យ អន្តេវាសិក ) ។​

​អន្តេវាសី​
​នាមសព្ទ​
( ម​. ព​. អន្តេវាសិក ) ។​

អន្តេបអន្តាប​
(​អន់​-​តេ​ប​-​អន់​-​តាប​)
​កិរិយាវិសេសន៍​
​ដែលមាន​ដំណើរ​លំបាក ត្រដេបត្រដាប​ដោយ​ការឆ្លង​ទឹក​ឆ្លង​ភក់​ច្រើន​ថ្នាក់​ច្រើន​អន្លើ​
​ដំណើរ​អន្តេបអន្តាប​; ខំ​ឆ្លង​ទឹក​អន្តេបអន្តាប ។​
គុណសព្ទ​
​ដែលមាន​ដំណើរ​លំបាក ត្រដេបត្រដាប​ដោយ​ការឆ្លង​ទឹក​ឆ្លង​ភក់​ច្រើន​ថ្នាក់​ច្រើន​អន្លើ​
​ដំណើរ​អន្តេបអន្តាប​; ខំ​ឆ្លង​ទឹក​អន្តេបអន្តាប ។​