ខ្វិន , កកិល , កង្វិន , ព្រវីព្រវារ , អាបឡាប​

ដោយៈ ដកស្រង់​ពី​វចនានុក្រម សម្តេច​សង្ឃរាជ ជួន ណាត​

​ខ្វិន​

គុណសព្ទ​

ពិការ​ជើង​ជាប់​ជានិច្ច ដើរ​មិន​រួច ។​

​កកិល​

(​ក៏​កិល​)

​កិរិយាសព្ទ​

ទៅដោយ​គូទ​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយទៀត​
​មនុស្ស​ខ្វិន​កកិល​ដូច​កូនក្មេង ។​

​កង្វិន​

​គុណសព្ទ​

​ដែល​ខ្វិន​; មនុស្ស​ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វិន​
​បុរស​កង្វិន​; អា​កង្វិន ! ( ព​. ទ្រ​. ) ។​

​នាមសព្ទ​

​ដែល​ខ្វិន​; មនុស្ស​ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វិន​
​បុរស​កង្វិន​; អា​កង្វិន ! ( ព​. ទ្រ​. ) ។​

​ព្រវីព្រវារ​

​គុណសព្ទ​

​ដែល​ពិការ​ដើរ​បានតែ​វារ ឬ​ដែល​ពិការ​ទន់​ជើង​ទន់​ដៃ​ល្វី​ត​ល្វែត​ដើរ​បានតែ​តោង​គេ​ឬ​ដោល​ទប់​នឹង​ដំបង​, ឈើច្រត់​
​ពិការ​ព្រវីព្រវារ​, ខ្វិន​ព្រវីព្រវារ​, មនុស្ស​ព្រវីព្រវារ​, ដំណើរ​ព្រវីព្រវារ ។​

​កិរិយាវិសេសន៍​

ដើរ​ព្រវីព្រវារ​; និយាយ​ត្រឹមតែ ព្រវារ ប៉ុណ្ណេះ​ក៏មាន​
​មនុស្ស​ព្រវារ​; អា​ព្រវារ​! ( ម​. ព​. ) ។​

​អាបឡាប​

​គុណសព្ទ​

​ព្រវីព្រវារ​, ត​តេ​បត​តាប​; កខ្វេសកខ្វាស​
​ខ្វិន​អាបឡាប ។ ព​. កា​. ថា : ដូច​ខ្វាក់​បាំង​ស្បែក ដូច​កល់​តម្ពែក ចង់​សូម​ប្រេង​លាប ដូច​ថ្លង់​ស្ដាប់​ច្រៀង ទះដៃ​ទាបៗ ដូច​ខ្វិន​អាបឡាប ចង់​ចងក្បិន​រត់ (​សាស្ត្រា​ច្បាប់​រាជនេតិ​) ។​
​