ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ហឹរ
គុណសព្ទ
ដែលមានរសផ្សាក្ដៅឆួល(ដូចយ៉ាងរសម្ទេសខ្មាំង, ម្រេច)
រសហឹរ, សម្លហឹរ ( និយាយក្លាយជា ហើរ ក៏មាន ប៉ុន្តែមិនដែលសរសេរទេ ដូចជា ខ្នុរ, ឆ្នាំកុរ, សម្បុរ ដែលនិយាយក្លាយជា ខ្នោរ, ឆ្នាំកោរ, សម្បោរនោះដែរ ) ។
ជ្រហឹតជ្រហម
( ម. ព. ជ្រហិតជ្រហម ) ។
ជ្រហិតជ្រហម
(–ហ៊ិត-ហ៊ិត-ហ៊ម)
កិរិយាវិសេសន៍
ដែលបះមុខបះក្រោយ ជជ្រុលជជ្រក, ទ្រោបទ្រាប
ច្រានគ្នាដួលជ្រហិតជ្រហម ។
ខ្មាំង
នាមសព្ទ
សត្រូវ, មនុស្សដែលជាគូវិវាទនឹងគ្នា ។
គុណសព្ទ
ដែលមានចិត្តជាសត្រូវ, ដែលចេញអាការជាសត្រូវ
ចិត្តខ្មាំង, សំដីខ្មាំង ។
នាមសព្ទ
ឈ្មោះម្ទេសមួយប្រភេទ គ្រាប់ល្អិត ហឹរ ឆ្ងាញ់ជាងម្ទេសដទៃ
ម្ទេសខ្មាំង ។
ចណ្ឌ
គុណសព្ទ
(សំ. បា.ចណ្ឌ ) កាច; ក្ដៅ; ហឹរ . . . ។
នាមសព្ទ
កំណាច, សេចក្ដីក្រោធ, កំហឹង . . . ។ ទឹកច័ណ្ឌ (រ. ស.) សុរា (ពាក្យហៅដោយសន្មតបញ្ចៀសឈ្មោះស្រា) ។