ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ហេលហល
គុណសព្ទ
ដែលចេះតែប្រែប្រួលៗឬប្រែចុះប្រែឡើង ដោយហេតុតឹងពោះព្រោះបរិភោគអាហារច្រើនហួសកំណត់ឬព្រោះអំណាចខ្យល់ធាក់ច្រាល់ឡើង, ហល់ផ្ទៃ
បរិភោគអាហារច្រើនជ្រុលទាល់តែហេលហល ។
ហេលហាល
គុណសព្ទ
ដែលអស់ទីពឹងឬអស់សង្ឃឹម, ដែលវាលចិត្តឬវាលខ្លួន
ចិត្តហេលហាលឬហេលហាលចិត្ត ។
តែលតោល
កិរិយាវិសេសន៍
ណែលណោល
ឈរតែលតោល ។
គុណសព្ទ
ដែលណែលណោល, ហេលហាល, សាត់អណ្ដែត ឥតទីពឹង ឥតពំនាក់
មនុស្សតែលតោល ។
ប្រណីតាហារ
(—ហា)
នាមសព្ទ
( សំ.; បា. បណីតាហារ ) អាហារដ៏ប្រណីត, ម្ហូបចំណីដែលមានឱជារសឆ្ងាញ់ពីសាដែលគេរៀបតាក់តែងក្នុងពិធីមង្គលផ្សេងៗ
អ្នកខ្លះដែលមិនសូវធ្លាប់បានបរិភោគប្រណីតាហារ, លោតែបានចួបម្ដងៗ បរិភោគទាល់តែតឹងពោះហេលហលចាក់ច្រាសក៏សឹងមាន ព្រោះជាអាហារចំពើបមាត់ ( បារ. Régal ) ។
ហល់
កិរិយាសព្ទ
( សំ.បា. ហល “បៀតបៀន” < ហន, ន > ល; ន. “នង្គ័ល”)ទល់ខ្យល់ហេលហល
សេះហល់; ហល់ផ្ទៃ ។
ថ្នាំហល់ផ្ទៃ( ព. ប្រ. )គ្រឿងបរិភោគចម្អែតអាត្មា ។
គុណសព្ទ
( សំ.បា. ហល “បៀតបៀន” < ហន, ន > ល; ន. “នង្គ័ល”)ទល់ខ្យល់ហេលហល
សេះហល់; ហល់ផ្ទៃ ។
ថ្នាំហល់ផ្ទៃ( ព. ប្រ. )គ្រឿងបរិភោគចម្អែតអាត្មា ។