ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
កង
កិរិយាវិសេសន៍
ដែលឮស៊ានរំពង, អឺងកង
ឮសូរកងរំពង, យំកងរំពង, ហ៊ោកងរំពង ។
គុណសព្ទ
ដែលឮស៊ានរំពង, អឺងកង
ឮសូរកងរំពង, យំកងរំពង, ហ៊ោកងរំពង ។
កិរិយាសព្ទ
ចាប់ត្រកង; ធ្វើឲ្យមូលជាវង់
កងចំបើង, មួយកង, គោកងកន្ទុយ ។
នាមសព្ទ
ពួក, ក្រុម, សង្កាត់, ចង្កោម
កងទ័ព, កងឃុំ, កងខេត្ត, កងធម៌ ។
នាមសព្ទ
ប្រដាប់មានវង់មូលសម្រាប់ពាក់ប្រហក
កងដៃ, កងជើង, កងក្រវិល ។
អ្វីៗ ដែលមានចំនួនល្មមត្រកង, ល្មមក្រសោបបាន
ឧសមួយកង, ស្មៅមួយកង ។
កដ្ឋគ្គិ
(កាត់-ថាក់-គិ)
នាមសព្ទ
( បា. កដ្ឋ “ឈើ, ឧស” + អគ្គិ “ភ្លើង” ) ភ្លើងដែលឆេះឧស ឬឆេះឈើ ។
កណ្ដាប់ចង្អេរ
នាមសព្ទ
ឈ្មោះឈើវល្លិមួយប្រភេទ ដើមធំច្រើនប្រើជាឧស, ជាថ្នាំ
ដើមកណ្តាប់ចង្អេរ ។
អវយវៈដែលជាកណ្តាប់របស់ក្រពះសត្វស៊ីស្មៅ មានគោក្របីជាដើម ក៏ហៅ កណ្តាប់ចង្អេរ ដែរ ។
កន្លងភ្នំ
នាមសព្ទ
ឈ្មោះវល្លិមួយប្រភេទ គល់ដើមថ្លោសៗ ស្លឹកធំៗ មានផ្កាពណ៌ដំបូងស រួចចេញជាព័ណ៌ស្វាយ គេអាចកាត់ដាំរស់ លូតលាស់ងាយ អាចវារឡើងទ្រើង វារឡើងឈើរស់បាន លូតលាស់ទ្រុបទ្រុល, គេច្រើនដាំឲ្យឡើងទ្រើងធ្វើជាម្លប់ត្រជាក់ស្រួលណាស់, ប៉ុន្តែយូរៗ មានដង្កូវថ្លោសៗស៊ីស្លឹក បើលុះតែថែទាំប្រដិតប្រជី ទើបបានស្អាតល្អ
វល្លិកន្លងភ្នំ ជួនកាលមានពស់ពួកខ្លះមកជ្រកអាស្រ័យ, ត្រូវឧស្សាហ៍រំពៃមើល ពុំគួរធ្វេសប្រហែសឡើយ ។
កាច់
កិរិយាសព្ទ
ធ្វើឲ្យបាក់
កាច់ឧស, រឹងណាស់កាច់មិនបាក់ទេ ។
ធ្វើឲ្យស្លាប់
អ្នកតាកាច់, ខ្មោចកាច់ ។