ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ការិយបរិច្ឆេទ
(—ប៉ៈ រ៉ិច ឆែត)
នាមសព្ទ
(បា.) ការកំណត់ ឬ កម្រិតនៃកិច្ចការដែលត្រូវធ្វើ; កំណត់រយៈកាលនៃកិច្ចប្រតិបត្តិការខាងហិរញ្ញវត្ថុ, សម័យនៃការប្រព្រឹត្តិទៅរបស់ថវិកា
ក្នុងការិយបរិច្ឆេទ ១៩៦២ នេះ គប្បីបន្ថយមុខចំណាយខ្លះ ដែលមិនជាការចាំបាច់ ។
ជ័រ
នាមសព្ទ
ខ្លាញ់រុក្ខជាតិ, លតាជាតិ ឬតិណជាតិចំពូកខ្លះមានសម្បុរផ្សេងៗ មានលក្ខណៈស្អិត ។ ជ័រក្រាក់ ជ័រដែលចេញព្រោះកម្ដៅភ្លើងឆេះរណ្ដៅជ័រ កាលនៅក្ដៅរាវថ្លា លុះអស់អំណាចកម្ដៅក៏កករឹងក្ដាំង ។ ជ័រចុង ជ័រដែលហូរចេញឯងអំពីឈើផ្ចឹកជាដើម កករឹងស្រួយ ។ ជ័រចេក ទឹកសុក្ក: (ពាក្យបញ្ចៀស ដោយប្រដូចនឹងជ័រនៃចេក) ។ ជ័រឆក់ ជ័រមានពិសសម្រាប់លាបគ្រឿងប្រហារមានព្រួញជាដើម ។ ជ័រទឹក ជ័រដែលចេញអំពីរណ្ដៅជ័រនៅដើមត្រាចឬដើមឈើទាល មានលក្ខណ:រាវ, ជ្រាយ, ទន់ ។ ជ័របាម ជ័រដែលគេស្ល ឬដែលគេដំឲ្យបែកសាច់ស្អិតខ្លាំង សម្រាប់ដាក់ឲ្យជាប់សត្វបក្សី ។ ជ័រលុប (–លប់) ជ័រសម្រាប់ដុសលុបស្នាម, គំនូស, អក្សរដែលគូស, ដែលសរសេរដោយខ្មៅដៃ ឬដោយទឹកសរសេរ; ហៅ កៅស៊ូលុប ក៏បាន ។
ញ៉ាំង
អាយតនិបាត
ប្រើ, បង្គាប់
គ្រូញ៉ាំងសិស្សឲ្យរៀន, ញ៉ាំងចិត្តឲ្យជ្រះថ្លា ។ (គួរកុំច្រឡំប្រើជា គ្រូញ៉ាំងឲ្យសិស្សរៀន) ។
ញ៉ាំងឈ្លោះ គឺញ៉ាំងជម្លោះឲ្យកើតមានឡើង (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ)
កុំនៅញ៉ាំងឈ្លោះកុំស្ដាប់អសុរោះ កុំស្ដាប់អាស្រូវ កុំដើរពានស្កុន កុំស្កាត់ច្រកផ្លូវ កុំធ្វើស្រែស្រូវ នៅផ្លូវដំរី ។ . . .(សាស្ត្រាច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ) ។
ដលោក
នាមសព្ទ
(ព. បុ.) លោកនេះ, ឥធលោក (ព. កា.)
ធម៌នេះដំបូន្មាន រួមរក្សាប្រាណ ឲ្យបានក្ដីគាប់ ដលោកបរលោក ហៅរស់ពុំស្លាប់ ធម៌នេះជាច្បាប់ ក្ដីគាប់បរិយាយ ។ . . . (សាស្ត្រាច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធ នៃព្រះរាជសម្ភារ) ។ ព. ផ្ទ. បរលោក ។
តាំង
កិរិយាសព្ទ
តម្កល់, ដាក់ឲ្យជារបៀប, ចាប់ផ្ដើមធ្វើ, ឋិតនៅ, ផ្គត់ផ្គង់អាត្មា, ផ្ចង់… ។ តាំងខ្លួន ផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឲ្យមានផ្ទះលំនៅ ទ្រព្យធន កេរ្ដិ៍ឈ្មោះ… ។ តាំងងារ ឲ្យងារ ។ តាំងចិត្ត ផ្ចង់តម្រង់ចិត្ត, ផ្គងចិត្ត ។ តាំងតុ ដាក់របស់ផ្សេងៗជារបៀបមានលំអ សម្ងាចឲ្យមហាជនមើល ។ តាំងទ័ព កជាកងទ័ព ។ តាំងធម៌ ចាប់ផ្ដើមសូត្រធម៌ចេញថាមុនគេ ។ តាំងធ្វើ ចាប់ធ្វើ ។ តាំងភ្នាល់ ផ្ដើមការភ្នាល់គ្នាដោយដាក់ក្រយាតំណាំង ។ តាំងរបស់
ដាក់របស់សម្ងាច ឲ្យមហាជនមើល ។ តាំងស្មារតី ផ្ចង់, ប្រុងស្មារតី ។ តាំងហាង បង្កើតហាងដាក់ទំនិញលក់ ។ ល ។
នាមសព្ទ
តុតូចទាប សម្រាប់អង្គុយឬថ្កល់អ្វីៗ
តាំងតម្កល់សៀវភៅ; គ្រែតាំង (គ្រែនិងតាំង) ។
នាមសព្ទ
ទួលក្នុងដងព្រៃ; លុះចំណេរកាលតមកគេកាប់ឆ្ការព្រៃ គាស់រាន ធ្វើជាភូមិលំនៅ ឬគេកសាងជាវត្តអារាមលើទួលនោះ គេហៅភូមិឬវត្តនោះថា តាំង តាមឈ្មោះដើម ដូចជា តាំងក្រសាំង, តាំងគោក, តាំងផ្លោច ជាដើមក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ។ ម. ព. ក្រាំង, ខ្នារ ន., ព្នៀត, រលាំង, អង្គ ន. (ព. បុ.) ទៀតផង ។