​ប្រែ​សម្រួល : កញ្ញា​ដា​លី​ស (​ដេល្លី​ម៉េល​) ៖ ប្រហិត​សាច់​ដំរី​នេះ​គឺ​ទើបតែ​ហួស​កាលកំណត់​ប្រើប្រាស់​បី​បួន​ពាន់​ឆ្នាំ​ប៉ុណ្ណោះ​។ នោះ​គឺ​ដោយសារ​តែ​វា​មាន​សាច់សត្វ​ដំរី​ម៉ាំ​មុត​បណ្តុះ​ឡើងវិញ​ដែល​វា​ជា​ប្រភេទ​សត្វ​ផុត​​ពូជ​កាលពី ១០.០០០ ឆ្នាំមុន​។​

​សាច់​បុរេ​ប្រវត្ដិ​នេះ​ត្រូវបាន​ផលិត​ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​សាច់​បណ្តុះ​របស់​អូស្ត្រាលី ដែល​ទីបំផុត​ចង់​លាយ​និង​ផ្គូរ​ផ្គង​កោសិកា​ពី​ប្រភេទ​សត្វ​មិនធម្មតា​នេះ​ដើម្បី​បង្កើត​សាច់​ប្រភេទ​ថ្មី​។​

​អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​យក​លំដាប់ DNA​ពី​ប្រូតេអ៊ីន​សាច់ដុំ​ដំរី​ម៉ាំ​មុត ហើយ​បំពេញ​ចន្លោះប្រហោង​ដោយ​លេខ​កូដ​ពី​សត្វ​ដំរី​បច្ចុប្បន្ន ដែល​ជា​សាច់ញាតិ​នៅរស់​ជិតដិត​បំផុត​នឹង​ពូជ​ដំរី​ម៉ាំ​មុត​។​

​លំដាប់​នេះ​ត្រូវបាន​ដាក់​នៅក្នុង​កោសិកា​ដើម Myoblast​ពី​ចៀម ដែល​បាន​បង្កើត​កោសិកា​ចំនួន ២០ ពាន់​លាន ដែល​ជំនួស​មកវិញ​គឺ​ប្រើ​ដើម្បី​បណ្តុះ​សាច់​ដំរី​ម៉ាំ​មុត​។​

​ទោះយ៉ាងណា ត្បិត​បង្កើតបាន​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​សង្ឃឹមថា​នឹង​ក្លាយជា​សាច់ “​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់​” ក៏​អ្នកជំនាញ​នៅ​តែ​ខ្លាច​ខ្លាំង​មិន​ហ៊ាន​បរិភោគ​វា​ទេ​ក្នុងករណី​ដែល​ប្រូតេអ៊ីន​បុរាណ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​ជីវិត​។​

​សាស្ត្រាចារ្យ អឺ​នស៍ វ៉ូ​ល​ថាំង (Ernst Wolvetang) ដែល​បាន​ផលិត​ប្រហិត​ជាមួយនឹង​ក្រុមហ៊ុន Vow បាន​និយាយថា “​យើង​មិន​បាន​ឃើញ​ប្រូតេអ៊ីន​នេះ​អស់​រាប់ពាន់​ឆ្នាំ​មកហើយ​។ ដូច្នេះ យើង​មិនដឹង​ថា​តើ​ប្រព័ន្ធ​ភាពស៊ាំ​របស់​យើង​នឹង​មាន​ប្រតិកម្ម​យ៉ាងណា​នោះ​ទេ នៅពេលដែល​យើង​ញ៉ាំ​វា​”៕

សាច់​ដំរី​ម៉ាំ​មុត​បណ្តុះ​ត្រូវបាន​ច្នៃ​ជា​ប្រហិត ទោះជាវាផុត​​ពូជ​កាលពី ១០.០០០ ឆ្នាំមុន​