ខណៈសហរដ្ឋអាម៉េរិកព្យាយាមដាក់ចិនឱ្យនៅឯកោ ក្រុមហ៊ុនអាល្លឺម៉ង់កាន់តែរំកិលទៅរកចិន

Apr 17, 2023

ប្រែសម្រួល : កញ្ញាដាលីស (ស្ត្រេតថែមស៍) ៖ ខណៈរដ្ឋាភិបាលក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនព្យាយាមបិទទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចជាមួយរដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំងក្រុមហ៊ុនផលិតយានយន្តដ៏មានឥទ្ធិពលពីរនៃសេដ្ឋកិច្ចអាល្លឺម៉ង់គឺ Volkswagen និងក្រុមហ៊ុនគីមី BASF កំពុងពង្រីកការវិនិយោគដ៏ធំសម្បើមរបស់ពួកគេនៅប្រទេសចិន។

ក្រុមហ៊ុន Volkswagen ដែលមានរោងចក្រជាង ៤០ នៅក្នុងប្រទេសចិនបានប្រកាសពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងថ្មីមួយដើម្បីកែសម្រួលម៉ូដែលរថយន្តតាមបំណងប្រាថ្នារបស់អតិថិជនចិនជាមួយនឹងលក្ខណៈពិសេសជាច្រើនដូចជាម៉ាស៊ីនចាក់ខារ៉ាអូខេក្នុងផ្ទៃតាប្លូជាដើម ហើយនឹងវិនិយោគរាប់ពាន់លានដុល្លារនៅក្នុងភាពជាដៃគូជាមួយក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុក និងរោងចក្រផលិតជាច្រើនកន្លែងទៀត។

វាគឺជាផ្នែកមួយនៃប្រធានបទដែលបានបង្ហាញដោយក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តអាល្លឺម៉ង់ក្នុងឆ្នាំ ២០២២ ៖ “នៅក្នុងប្រទេសចិនដើម្បីប្រទេសចិន”។

ក្រុមហ៊ុន BASF ដែលមានរោងចក្រចំនួន ៣០ នៅក្នុងប្រទេសចិន កំពុងជំរុញគម្រោងការចំណាយប្រាក់ចំនួន ១០ ពាន់លានអឺរ៉ូលើអគារផលិតកម្មគីមីថ្មីមួយដែលនឹងប្រជែងខាងទំហំជាមួយនឹងទីស្នាក់ការកណ្តាលរបស់ខ្លួននៅទីក្រុងលូដវីកសាហ្វិន (Ludwigshafen) ដែលគ្របដណ្តប់លើផ្ទៃដីប្រហែល ១០ គីឡូម៉ែត្រការ៉េ។

នៅទូទាំងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ នាយកប្រតិបត្តិទាំងអស់សុទ្ធតែបានដឹងថា ការវិនិយោគបែបនេះគឺផ្ទុយទៅនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អាម៉េរិកដើម្បីដាក់ចិនឱ្យនៅឯកោខាងសេដ្ឋកិច្ច។ពួកគេបានប្រកែកតវ៉ាថា ប្រាក់ចំណូលពីប្រទេសចិនមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់អាជីវកម្មរបស់ពួកគេដើម្បីបន្តរីកចម្រើននិងលូតលាស់នៅអឺរ៉ុប។

លោក ម៉ាទីន ប្រូឌ័រមូលល័រ (Martin Brudermuller) នាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុន BASF បាននិយាយថាប្រាក់ចំណូលពីចិនបានអនុញ្ញាតឱ្យក្រុមហ៊ុនទូទាត់ការខាតបង់ពីការចំណាយលើថាមពលខ្ពស់និងច្បាប់បរិស្ថានដ៏តឹងរ៉ឹងរបស់អឺរ៉ុប។

លោកប្រូឌ័រមូលល័របានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មាននៅក្នុងសន្និសីទស្តីពីប្រាក់ចំណូលប្រចាំឆ្នាំរបស់ក្រុមហ៊ុនលោកកាលពីខែកុម្ភៈថា “បើគ្មានអាជីវកម្មនៅក្នុងប្រទេសចិនទេការរៀបចំរចនាសម្ពន្ធចាំបាច់ឡើងវិញនៅទីនេះនឹងមិនអាចទៅរួចទេ”។

នាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន Volkswagen លួចទទួលស្គាល់ជាលក្ខណៈឯកជនថា ក្រុមហ៊ុនផលិតរថយន្តនេះក៏កំពុងយកស្ទីលស្រដៀងគ្នានេះដែរ។ តម្លៃថាមពលនិងកម្លាំងពលកម្មខ្ពស់បានធ្វើឱ្យក្រុមហ៊ុនពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងលើការលក់ពីប្រទេសចិនដើម្បីជួយទប់ទល់នឹងការលក់ខាតនៅអឺរ៉ុប។

ឥឡូវទំនាក់ទំនងអាជីវកម្មកាន់តែជិតស្និទ្ធនេះកំពុងស្ថិតក្រោមការពិនិត្យពិច័យនៅក្នុងទីក្រុងប៊ែរឡាំង។

ក្នុងប៉ុន្មានខែមកនេះ តាមការជំរុញរបស់អធិការបតី អូឡាហ្វ សូល សំណើគោលនយោបាយមួយបាននិងកំពុងធ្វើឱ្យក្រសួងអាល្លឺម៉ង់ទាំងឡាយកំណត់ឡើងវិញនូវទំនាក់ទំនងរបស់ប្រទេសនេះជាមួយចិន ដែលជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មធំបំផុតរបស់ខ្លួន។គោលបំណងគឺដើម្បីធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពរវាងការធ្វើពិពិធកម្មទំនាក់ទំនងរបស់អាល្លឺម៉ង់នៅទូទាំងអាស៊ី ដើម្បីចៀសវាងការពឹងផ្អែកលើការនាំចូលពីចិនខណៈទទួលស្គាល់សារៈសំខាន់នៃការធ្វើអាជីវកម្មជាមួយចិន។

រដ្ឋបាលបៃដិនបានសន្យាថាធ្វើឱ្យសហរដ្ឋអាម៉េរិកកាន់តែមានការប្រកួតប្រជែងជាមួយចិនដោយការពង្រីកហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធនិងផលិតកម្មរបស់អាម៉េរិកជាជាងការចរចាកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មថ្មី។

សមាជិកសភានិងអ្នកដឹកនាំធុរកិច្ចអាល្លឺម៉ង់បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយចិនមានអត្ថន័យជាងពេលណាៗទាំងអស់ ពោលគឺ ៖ បើកចំហចំពោះពាណិជ្ជកម្មដ៏ខ្លាំងក្លា ខណៈព្យាយាមធ្វើពិពិធកម្មទៅកាន់ទីផ្សារអាស៊ីផ្សេងទៀត។វាគឺជាគោលនយោបាយមួយដែលកំពុងត្រូវបានបង្កើតឡើងបន្ទាប់ពីឆ្នាំដ៏ជូរចត់នៅពេលដែលរុស្ស៊ីបិទការនាំចេញឧស្ម័នធម្មជាតិទៅកាន់ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ជាវិធានការមួយដែលបានរំលឹកដល់សមាជិកសភាអំពីការខាតបង់ចំពោះការពឹងផ្អែកលើប្រទេសផ្តាច់ការសម្រាប់វត្ថុធាតុចាំបាច់សម្រាប់ឆ្អឹងខ្នងឧស្សាហកម្មរបស់ខ្លួន។

ក្នុងករណីប្រទេសចិន បញ្ហាធំមួយគឺការពឹងផ្អែករបស់អាល្លឺម៉ង់លើការនាំចូលពីចិន។

អាល្លឺម៉ង់ពឹងផ្អែកលើចិនក្នុងការផ្តល់នូវផលិតផលបច្ចេកវិជ្ជាសំខាន់ៗ រួមទាំងទូរស័ព្ទដៃនិងអំពូល LED ក៏ដូចជាវត្ថុធាតុដើមនានា រួមទាំងលីចូមនិងសារធាតុកម្រដទៃទៀតជាច្រើន។ទាំងនេះគឺមានសារៈសំខាន់ចំពោះផែនការរបស់អាល្លឺម៉ង់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទៅកាន់ថាមពលស្អាតនិងការដឹកជញ្ជូន។

លោកស្រី កាទ្រីន កាមីន (Katrin Kamin) នាយកនៃគំនិតផ្តួចផ្តើមគែល (Kiel) ផ្នែកភូមិសាស្ត្រនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ច បាននិយាយថាការពឹងផ្អែកបែបនេះត្រូវតែពិចារណាយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ខណៈអាល្លឺម៉ង់គិតបែបយុទ្ធសាស្ត្រអំពីទំនាក់ទំនងនាពេលអនាគតរបស់ខ្លួនជាមួយចិន។ ការកាត់បន្ថយទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនឆាប់ៗពេកមិនមែនជាជម្រើសសមហេតុផលទេ។

លោកស្រីនិយាយថា “អាល្លឺម៉ង់នឹងមិនអាចបន្ធូរបន្ថយទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយចិនក្នុងពេលដ៏ខ្លីបានទេ។ ការពឹងផ្អែកលើចិនគឺមានទំហំធំធេងពេកក្រៃ”៕