ដោយៈ ដកស្រង់​ពី​វចនានុក្រម​សម្តេច​សង្ឃរាជ ជួន ណាត​

​ពងបែក​

​នាមសព្ទ​

​ឈ្មោះ​រោគ​មួយ​ប្រភេទ​កើតជា​រលកកែវ​ពង​ហើយ​បែកៗ​ហើយ​ផ្ដួច​ពង​ឡើង​ទៀត​
​រោគ​ពងបែក ។​

​មគធពាក្យ​

(​មៈ​គៈ​ធៈ​ពាក​)

​នាមសព្ទ​

(​សំ​. បា​. មគ​ធ + វាក្យ​) សម្ដី​អ្នក​មគធៈ​, សម្ដី​របស់​ជនជាតិ​មគធៈ ( ម​. ព​. មគធភាសា ) ។​

​រក៍​

(​រ​)

​កិរិយាសព្ទ​

​រក ។ ពាក្យ​សម​ញ្ញ​សម្រាប់​និយាយ​រំហ័ស​
​មក៍​:​ក៍អី ? ដើររក៍​សព្វ​អន្លើ​ហើយ មិនឃើញ​ទេ ។​

​ស្ងើច​

កិរិយាសព្ទ​

​កោត​, ​សរសើរ​, ​នឹក​ស្ញែង​ក្នុង​ចិត្ត​
​ស្ងើច​ចំណេះ​គេ​, ​ស្ងើច​ប្រាជ្ញា​គេ​; នឹក​ស្ងើច​ក្នុង​ចិត្ត ។​

​អាមសូល​

(—​ម៉ៈ​—)

នាមសព្ទ​

(​បា​. < អាម “​ឆៅ​” + សូល “​ការចាក់​ដោត​”; សំ​. អាម​ឝូ​ល​) ជំងឺ​ចុក​សៀតពោះ​; ជំងឺ​ចុកពោះ (​បណ្ដាល​អំពី​ការបរិភោគ​អាហារ​ឆៅ​ជាដើម​) ។ ព​. កា​. ដាស់តឿន​ឲ្យ​ស្គាល់​អាម័យ​និង​អនាម័យ​
​អាមសូល​ជា​រោគ​ចុក​សៀតពោះ កើត​ព្រោះ​អាហារ​ស្រស់​ឆៅៗ គួរ​ស្ទាបស្ទង់​មើល​កុំ​សៅដៅ ជួន​មេរោគ​នៅ​នោះ​ក៏មាន ។ ចាស់​ថា​ថ្នមខ្លួន​ស្ងួនចំណី ថ្នម​ស្រី​កុំ​ប្រើការ​ឈ្លានពាន អាម័យ​ត្រូវ​ចៀស​កុំ​ឲ្យ​មាន ទោះ​ឃ្លាន​ត្រូវ​មើល​សិន​សឹម​ស៊ី ។ ត្រូវតែ​ឲ្យ​មាន​អនាម័យ រាល់​យប់​រាល់ថ្ងៃ​ត្រូវ​សម្ភី រក្សាខ្លួន​ប្រាណ​ជន្ម​ជីវី ដ្បិត​ស្លាប់​ព្រោះ​ស៊ី​ក៏សឹងមាន ។​