​ដោយៈ ដកស្រង់​ពី​វចនានុក្រម​សម្តេច​សង្ឃរាជ ជួន ណាត​

​ខន្ទរា​

(​ខ័ន​-​ទៈ​-​រា​)

​នាមសព្ទ​

​ឈ្មោះ​រោគ​កើត​ក្នុង​បំពង់ក​ហើម​ចេញមកក្រៅ​
​រោគ​ក​ន្ទរា ។​

​ឈូង​

​នាមសព្ទ​

​ញោច​សមុទ្ទ​, ទន្លេ​, ស្ទឹង បឹង ដែលជា​ញក​ជា​កៀន​ចូលក្នុង​ច្រាំង​
​ឈូងសមុទ្ទ ។​
​រមូរសំពត់​ដែល​ចង​ក្របួច​ចុង​សម្រាប់​កាន់​បោះ ឬ​ចោល​ក្នុង​ល្បែង​ឈូង​
​បោះ​ឈូង​, ចោល​ឈូង​; ល្បែង​នុះឯង​ក៏​ហៅថា ឈូង​ដែរ : លេង​ឈូង​, ច្រៀង​ឈូង ។​

​ថេរានុត្ថេរៈ​

(​ថេ​រ៉ា​នុត​-​ថេ​រ៉ៈ​)

​នាមសព្ទ​

(​បា​. ​ថេរ​+​អនុត្ថេរ​>​ថេ​រា​នុ​ត្ថេ​រ​) ព្រះ​ថេរៈ​ធំ​និង​ព្រះ​ថេរៈ​តូច ។​

​ពង​

​កិរិយាសព្ទ​

( ជា​នាមកិរិយា ) ដោរ​ពង់​ឡើង​, ប៉ោង​ស្តុល​ឡើង ដោយ​ចំហាយ​ក្ដៅ​, ដោយ​រលាកភ្លើង ឬ​ដោយ​ត្រដុស​, ទង្គិច​, ប៉ះ​, ជល់​
​ដើរកាត់​វាល​ខ្សាច់​ក្ដៅ​ពង​ជើង​អស់​, រលាកភ្លើង​ពង​ស្បែក​ស្ដុល ។​
​បង្កើត​ពង​, បញ្ចេញ​ស៊ុត​
​មេមាន់​មួយ​ពង​បាន ៨ មេ​មួយទៀត​ពង​បាន ១០ ។​

​នាមសព្ទ​

​ស្បែក​ឬ​សាច់​ដែល​ដោរ​ពង់​ឡើង​, ដែល​ប៉ោង​ស្ដុល​ឡើង​ដោយ​ចំហាយ​ក្ដៅ​, ដោយ​រលាកភ្លើង​ឬ​ដោយ​ត្រដុស​, ទង្គិច​, ប៉ះ​, ជល់ ។ អណ្ឌៈ​របស់​សត្វ​ចំពួក​ខ្លះ គឺ​ដុំ​ដែល​កើតចេញ​ចាក​ពោះ​សត្វ​ញី​ពួក​ខ្លះ ជា​ដុំ​មាន​សំបក​ស្រោម​ពី​ខាងក្រៅ​ដែល​កើតជា​កំណើត​ម្តង​សិន ហើយ​ទើប​ញាស់​ចេញ​ជា​កូន​
​ពងរុយ​, ពង​ចៃ​, ពងបង្កួយ​, ពងមាន់​, ពងអណ្តើក​, ពងទន្សង​, ពងក្រពើ​…( ព​. សា​.; ព​. រ​. ហៅ ស៊ុត​; ព​. ខ្ព​. ហៅ អណ្ឌៈ ) ។​
​ចំណែក​អង្គជាត​ពីរ​ដុំ​របស់​មនុស្ស​ប្រុស​ឬ​សត្វ​តិរច្ឆាន​ឈ្មោល​ចំពួក​ខ្លះ ស្ថិតនៅត្រង់​ខាងក្រោម​ស្វាស បើ​មាន​តែមួយ​ដុំ ហៅ ពងត្មោល ( ព​. សា​.; ព​. រ​. ហៅ ពងល្វា ឬ ពងស្វាស​; ព​. ខ្ព​. ហៅ អណ្ឌៈ ) ។ ពងក្ដ ន​. ( ព​. អា​. ) ពងល្វា​, ពងស្វាស ។ ពងក្ដ ! ពាក្យអាសគ្រាម ទ្រគោះ​ច្រឡោះបោះ ជា​អសប្បុរិស​វាចា​ថា​បញ្ជោះ​ឲ្យ​គ្នា​ដោយ​ឈ្លានពាន​ប្រមាថមើលងាយ ( ជា​សម្ដី​ពុំគួរ​ប្រើ​) ។​

​វង់​

​កិរិយាសព្ទ​

​ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​រង្វង់​, ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​មណ្ឌល​មូល​, គូសវាស​ឲ្យ​មូល​
​វង់ភ្នែកក្ងោក វង់​ឲ្យ​មាន​សណ្ឋាន​មូល​ប៉ុន​ភ្នែក​ក្ងោក ។ វង់វៀន វង់​បង្វៀន​, វង់​ឲ្យ​មាន​សណ្ឋាន​ក្រវៀន​, វង់​ឲ្យ​មាន​ហៀន ។ ឈរ​វង់ ឈរ​ព័ទ្ធ​ជា​មណ្ឌល​មូល​, ឈរ​ដំកង់ ។ ល ។​

​នាមសព្ទ​

​មណ្ឌល​មូល​, ទី​មាន​មណ្ឌល​មូល​, អ្វីៗ​ដែលមាន​មណ្ឌល​មូល​; ក្រុមមនុស្ស​ដែល​ប្រជុំគ្នា​ជា​មណ្ឌល​មូល​; ប្រជុំ​កិច្ចការ​; ក្រុម​ភ្លេង​, ក្រុម​ល្បែង ជាដើម​
​វង់ការ ប្រជុំ​មុខការ​, ដំណើរការ ។ វង់ខែ មណ្ឌលព្រះចន្ទ្រ ។ វង់ចិញ្ចៀន មណ្ឌល​ចិញ្ចៀន ។ វង់មុខ ទម្រង់​មុខ ។ ចិញ្ចៀន​មួយ​វង់ ចិញ្ចៀន​មួយ ។ បរ​វង់ បរ​សត្វពាហនៈ​មាន​សេះ​ជាដើម​ប្រណាំង​គ្នា​ក្នុង​វាលវង់ ។ បាញ់​វង់ បាញ់​ច​ន្លោ​ង គឺ​បាញ់​តម្រង់​ឲ្យ​ព្រួញ​ឬ​គ្រាប់​ចូលក្នុង​ប្រហោង​មណ្ឌល​មូល​ដែល​កំណត់ ។ ភ្លេង​មួយ​វង់ ភ្លេង​មួយ​ពួក​ឬមួយ​ក្រុម ។ ល្បែង​មួយ​វង់ ល្បែង​មួយក្រុម ។ វាលវង់ វាល​ធំ​មាន​មណ្ឌល​មូល សម្រាប់​បរ​ប្រណាំង​សត្វពាហនៈ​មាន​សេះ​ជាដើម ។ ល ។​

នាមសព្ទ​

​ឈ្មោះ​ល្បែងស៊ីសង​មួយ​ប្រភេទ​មាន​គូសដី​ជា​វង់​មូល​, ជង់​លុយ​បន្តុប​លើ​គ្នា​ដាក់​ត្រង់​ទី​កណ្ដាល​វង់​, បើ​ចោល​ដោយ​មេ​សំណ​មូល​ផ្ដួល​លុយ​នោះ​ឲ្យ​ខ្ទាត​ខ្លះ​ចេញ​ក្រៅ​វង់ ទុក​ថា​ជា​ឈ្នះ​
​ពួកក្មេង​លេង​វង់ ( មានតែ​ក្នុង​ពី​ដើម​, ក្នុងសម័យ​បច្ចុប្បន្ន មិនមាន​ទេ . . . ) ។​