រ៉យកែវ , លយកែវ , ឡយកែវ , ចូឡាមណី , ឡប់ឡែ
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត រ៉យកែវ នាមសព្ទ ( ស. រ្ច˘យកេ˘វ អ. ថ. រ៉យកែវ់ “កម្រងកែវ” )...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត រ៉យកែវ នាមសព្ទ ( ស. រ្ច˘យកេ˘វ អ. ថ. រ៉យកែវ់ “កម្រងកែវ” )...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ឡេវឡៃ គុណសព្ទ ( ស. ហ្លេវហ្លៃ អ. ថ. ហ្លេ៎វហ្លៃ៎ ) ដែលយកជាការពុំបាន;...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ហេលហល គុណសព្ទ ដែលចេះតែប្រែប្រួលៗឬប្រែចុះប្រែឡើង ដោយហេតុតឹងពោះព្រោះបរិភោគអាហារច្រើនហួសកំណត់ឬព្រោះអំណាចខ្យល់ធាក់ច្រាល់ឡើង, ហល់ផ្ទៃ បរិភោគអាហារច្រើនជ្រុលទាល់តែហេលហល ។ ហេលហាល គុណសព្ទ ដែលអស់ទីពឹងឬអស់សង្ឃឹម,...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ប្រយោល (ប្រយ៉ោល) កិរិយាសព្ទ ចងដុំអ្វីមួយនឹងខ្សែសំយុងស្ទង់មើលឲ្យដឹងជំហរវៀចត្រង់ឬសាច់ខ្ពស់ទាប, ផតខូងឬស្មើ មិនទាន់ដឹងជាវៀចឬត្រង់នៅឡើយទេ ចាំប្រយោលមើលសិន ។ នាមសព្ទ ខ្សែដែលចងដុំអ្វីមួយសម្រាប់សំយុងស្ទង់ជំហរ...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត កូនលោក នាមសព្ទ ឈ្មោះបក្សីមួយប្រភេទ ពួកត្រយង, រនាល តែតូចជាង មានត្រី ខ្យង ខ្ចៅ ជាអាហារ...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត បបូរ នាមសព្ទ ឈ្មោះសំពត់សូត្រមួយប្រភេទមានរឹមជាក្បាច់ក្បូរផ្សេងៗ សំពត់បបូរ ។ រឹមមាត់ បបូរមាត់ ។ ត្រូវប្រយ័ត្នបបូរ ត្រូវប្រយ័ត្នមាត់...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត អភិរដ្ឋមន្ត្រី (អៈភិរ័ត-ឋៈ—) នាមសព្ទ ( បា. សំ. ស.; បា. អភិ +...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ត្រយង (—យ៉ង) នាមសព្ទ ឈ្មោះបក្សីមួយប្រភេទពួកកុក, មានសម្បុរខ្មៅប្រផះ ចំពុះខុបស្រួច, ស្រែកយំថ្ងូរមានសូរសព្ទតូចគ្រលួចស្រួយស្រួចគួរឲ្យស្រណោះស្រងេះស្រងោច ។ ត្រយង់ (—យ៉ង់) គុណសព្ទ ល្អប៉ប្រៃ, ស្រស់បំព្រង...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត មហាហិង្គុ (មៈហាហឹង) នាមសព្ទ ( បា. ) ឈ្មោះជ័រស្លមួយប្រភេទ មានក្លិនស្អុយឆួលហឹរក្តៅភាយ សម្រាប់ប្រើផ្សំជាគ្រឿងឱសថខ្មែរតាំងពីក្នុងបុរាណកាលរៀងមកហៅថា ថ្នាំមហាហិង្គុ...
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រម សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត ហឹរ គុណសព្ទ ដែលមានរសផ្សាក្ដៅឆួល(ដូចយ៉ាងរសម្ទេសខ្មាំង, ម្រេច) រសហឹរ, សម្លហឹរ ( និយាយក្លាយជា ហើរ ក៏មាន...